شهادت شهید رسول خالقی پور از زبان خود شهید( مقام شهادت)

                    شهادت یک مقام است  

وانسان برای نائل آمدن به آن مقام٫لزوما نباید همزمان 

 کشته هم بشود .

تا به حال به این موضوع فکر کردید چطور است که  اکثر شهدا٫ خصوصا شهدای جنگ تحمیلی  قبل از کشته شدن بدست دشمن ٫ توسط همرزمانشان بعنوان شهید شناسایی می شدند ؟ و به همدیگر میگفتند:فلانی این بار حتما شهید خواهدشد .  

 

             وبعضا هم می رفتند نزد خود شهدا و از آنها قول شفاعت نزد خدا و ائمه معصومین علیهاالسلام را می گرفتند. لذا بنظر می رسد شهدا خیلی پیش تر از روز کشته شدن به مقام شهادت نائل آمده باشند و ما تنها در لحظات یا ساعات پایانی حضورشان در بین خودمان٫این موضوع را متوجه می شدیم.      

             من معتقدم ما به بالا دستی های خود( ائمه و اولیاء و شهدا ) هیچ راهی نداریم  

             مگر اینکه خود آنها ٫چیزی را به ما جلوه دهند. و به قولی ٫ به ما راه بدهند . 

                                        آثار شهادت در راه خدا  

بدون استثناء همه شهدا در ساعات پایانی به یک سمت و سوی خاص نگاه می کردند وبا یک زاویه کاملا متفاوت از دیگران به آسمان نگاه می کردند از طرفی رفتارها و گفتارشان کاملا رنگ و بوی خدایی می گرفت یعنی درهمه رفتارها و گفتارشان خدا را می دیدند. ودر لقاء الله بودند.وبه قول امامشان که می فرمود شهید به وجه الله نظر می کند.

وصیت نامه شهدا و بعضا عکسهای ایشان قبل از کشته شدنشان تماما" تایید این مدعاست که آنها در آن لحظه بر مقام شهادت نائل آمده بودند و بقول امام شهدا به وجه الله نظر می کردند و از رفتار و گفتارشان می شد فهمید آنها بر احوال خود و دیگران کاملا  آگاه و مطلع بودند .     

             

          شهادت شهید رسول خالقی پور از زبان خود شهید 

 چند روز قبل از آخرین عملیات درست در ایامی که قطعنامه امضاء شده بود ٫ دشمن مجددا"در ناحیه غرب از اسلام آباد و در جنوب از منطقه پاسگاه زید شلمچه شروع به حمله نمود ٫ و گردان ما می بایست به منطقه شلمچه درجنوب می ر فت درست در آن هنگام بود که شهید رسول خالقی پور در جمع بچه ها گفت بچه ها باب شهادت مجددا" کمی باز شده است (کرکرهء شهادت کمی بالا رفته ) و ما فرصت کمی داریم هر کسی شهادت میخواهد باید شیرجه بزند .من هم مثل  فیلم ها در لحظه آخر کشته میشوم و روی مرز بین المللی به زمین می افتم بعد شورته های سازمان الملل در حالی که سوت پایان را می زنند می آیند و درست بالای سر من پرچم های سفید خود را در زمین فرو می کنند. بعدخانواده هایمان می آیند و ا جساد ما را می برند. شهید رسول خالقی پور به همراه برادر و چند همرزم دیگرش دو روز بعد در واپسین لحظه های جنگ روی جاده مرزی بین آبادان و بصره جان به جان آفرین تسلیم کردند . و پیکر های پاکشان تا چهل روز بعد نیز در همان محل باقی ماند. تا اینکه پدر شهیدان خالقی پور بهمراه چند تن از دوستان وهمرزمان شهید به منطقه رفته و اجساد مطهر ایشان را شناسایی و به محل دفنشان در قطعه ۲۷بهشت زهرای تهران منتقل می کنند . روحشان متعالی باد .  

              مطلب از سید جلال ... یکی از همرزمان شهیدان